Fietsen langs de IJsselbiënnale – van Zutphen naar Deventer
Piet de Noord is namens Water Natuurlijk lid van het AB van Waterschap Drents Overijsselse Delta. Deze zomer fietste hij een aantal dagen langs de IJsselbiënnale. Hij deelt graag zijn ervaringen. Vandaag: van Zutphen naar Deventer.
Voor we opnieuw de linkeroever van de IJssel opzoeken, moeten we eerst even het industrieterrein De Mars overfietsen, op weg naar de Pol. Daar is een oude vuilstort die, afgedekt, nu een groene heuvel is. Een terp, volgens Jeroen van Westen en Curdin Tones. Een “Terp voor een Toekomst”, opgeworpen tegen het wassende water.
Teruggekomen bij het station moeten we weer een brug over. Voorbij de mooi bewaard gebleven oude wasserij De IJsselstroom (met een tentoonstelling) komen we in de Voorster Klei, een Ruimte voor de Rivier gebied. Hier is de dijk verlegd. Waterschap Vallei en Veluwe heeft langs het fietspad mooie informatieborden geplaatst. Op het nieuwe gemaal Nijenbeek plaatsten de Spacecowboys “In God we Trust “. Een goddelijk wezen zit op het dak van het gemaal en kijkt uit over de uiterwaarden.
Verder fietsen we, pal langs de rivier. Die rivier moeten we bij Museumcafé De Kribbe weer over met het Dommerholt’s Veer. Aan de overkant, bij Gorssel, staat “Noria” van Robbert van der Horst. Een reusachtig amfitheater, gebaseerd op de waterraden in Syrië.
Voor de route zou je direct weer terug moeten met de pont, maar wij fietsen nog even naar Gorssel. Op deze mooie zomerdag is goed te zien hoe museum MORE (modern realisme), in de korte tijd dat het bestaat, het rustige villadorp Gorssel heeft veranderd: volle parkeerplaatsen, veel fietsen en volle terrassen. Wij laten het museum even voor wat het is, maar bewonderen even het “Rotjong” voor de ingang. Ook dit werk is van de Spacecowboys, het Deventer kunstenaarsduo Albert Dedden en Paul Keizer.
We gaan terug naar de pont en steken weer over. Tegen de pijlers van de brug die de A1 over de IJssel voert plaatste de Belg John Bijnens “The Conference, 24/7”. De titel verwijst naar onderhandelingen over klimaat en natuur. De stedelijke samenleving moet volgens Bijnens 24 uur per dag op zijn qui-vive zijn.
Dan zijn we al weer in Deventer. Het voetveer brengt ons naan de oude binnenstad. Wie nog even omkijkt ziet hoe Ruimte voor de Rivier de IJsseloever van stadsdeel De Worp een ander aanzien heeft gegeven. De nieuwe aanlegsteiger van de pont brengt herinneringen boven aan de schipbrug die hier vroeger de oeververbinding vormde.
Wij fietsen door naar huis. Maar andere bezoekers kunnen niet om de oude Hanzestad Deventer heen. Wie veel dorst heeft doet er het beste aan direct een terrasje op te zoeken aan het Grote Kerkhof, vlak bij de pont. Beter is het iets door te rijden naar de Brink. In Museum De Waag vind je een fraaie tentoonstelling “Stromen door de tijd”, over Deventer, stad van de IJssel. En daarna kun je alsnog op de Brink dat terrasje te pakken.