Nog één keer: de IJsselbiënnale

De IJsselbiënnale is op 24 september afgesloten. Water Natuurlijk was enthousiast over deze manifestatie, omdat kunst hier zo mooi de verbinding legde tussen de 65.000 bezoekers en de IJssel. En via die IJssel ook weer met het werk van het waterschap. De meeste kunstwerken worden weer opgeruimd. Fractielid Piet de Noord vroeg het Dagelijks Bestuur om bij de volgende IJsselbiënnale van te voren mee te denken met de organisatie én de kunstenaars. Zo zouden mogelijk kunstwerken gemaakt kunnen worden die kunnen blijven staan.

Op deze website heeft Piet de Noord, lid van de fractie van Water Natuurlijk Drents Overijsselse Delta, al uitgebreid bericht over zijn fietstocht langs de IJsselbiënnale.
Piet: “Het gaat me aan mijn hart dat de kunstwerken nu weer opgeruimd moeten worden. Natuurlijk, dat hoort erbij als je een tijdelijke tentoonstelling maakt. En veel van de kunstwerken zijn ook helemaal niet gemaakt om een langere tijd te blijven staan. Sommige misschien wél. Ik begreep dat Waterschap Vallei en Veluwe wel serieus wil kijken naar mogelijk behoud, en er staan op hun grondgebied ook wel een paar werken die in aanmerking komen. Dat geldt niet of nauwelijks voor de kunstwerken op het grondgebied van Waterschap Drents Overijsselse Delta. Maar een biënnale is er eens in de twee jaar, dus over twee jaar zijn er nieuwe kansen.”

Blijvende kunst

Water Natuurlijk vroeg daarom in de rondvraag het Dagelijks Bestuur om op tijd te beginnen mee te denken over de manifestatie en de kunstwerken. Kunst kan er aan bijdragen dat het werk van het waterschap zichtbaar wordt, kan bijdragen aan “verbinding met de samenleving”. Dat is bij de huidige IJsselbiënnale gelukt. En dan is het de moeite waard om op zoek te gaan naar kunstwerken die blijvend zijn.
Namens het Dagelijks Bestuur hield dijkgraaf Herman Dijk nog eens een positief verhaal over de bijdrage die kunst kan leveren aan het begrip en draagvlak voor het werk van het waterschap. En hij zegde toe al in een vroeg stadium mee te willen denken met de organisatie en de kunstenaars.

Persoonlijke keuze

Waves van Tanja Smeets bij de IJsselbiënnale 2017.

Piet de Noord: “Voor mij is hiermee een goed punt gezet achter de IJsselbiënnale. Ik heb leuke reacties gehad op mijn reisverslag in voer delen. Mieke Conijn, de directeur van de IJsselbiënnale, miste nog wel mijn eigen oordeel over de manifestatie en de kunstwerken. Ik ben geen kunstkenner, wel een liefhebber.
De IJsselbiënnale als geheel vond ik van een heel hoog niveau. Er is mooi gebruik gemaakt van het landschap van de IJsselvallei, waar de kunstwerken in geplaatst werden. Als ik een oordeel moet geven, kijk ik vooral naar de inpassing in het landschap, de relatie met het water. En dan vind ik “In God we trust” het beste geslaagd. Dat beeld van de god Pan, zittend op het dak van het gemaal, uitkijkend over de Voorster Klei, lijkt er altijd al gestaan te hebben. Een meesterwerk van de Space Cowboys. Waves, van Tanja Smeets, is een goede tweede. De “aangroeisels” die zij aan de palen van het palenpad maakte, lijken er spontaan aangespoeld te zijn in een periode van hoog water.

Frequencies from the PAST & NOW & FUTURE and everything in between van Nathalie Bruys bij de IJsselbiënnale 2017.

Er moet nog een derde plaats zijn: dan kies ik voor het geluidskunstwerk “Frequencies from the PAST & NOW & FUTURE and everything in between” van Nathalie Bruys. Omdat het zo goed past bij die oude steenfabriek in Fortmond.”