Vissers willen meer verbinding met waterschap

Het zag er een beetje uit als een kofferbakverkoop: directeur Ed Piek van Sportvisserij Oost-Nederland (SVON) legde aan de hand van een kaart uit waar bij de Vecht er vraagstukken zijn. Het gaat onder meer over vismigratie, toegankelijkheid van paden en looprechten. Een delegatie van Water Natuurlijk, PvdA en de fractie Natuur Geborgd liet zich op locatie informeren.

Allerlei onderwerpen kwamen aan bod, al waren het niet altijd onderwerpen waar vanuit het waterschapsbestuur heel veel aan gedaan kan worden. Zoals de beroepsvisserij op bepaalde delen van de Vecht: een van de oorzaken van visverarming.

Paaigebied

Een mooie ontwikkeling is het landelijke vismigratieproject, waarbij de barrière die de Afsluitdijk vormt, wordt geslecht. De betere verbinding die de Vecht daardoor krijgt met het ‘buitenwater’ is goed voor bedreigde rode-lijst vissen als paling en aal. Onlangs zijn zelfs twee zeeforellen in de Vecht gevangen (en natuurlijk ook weer teruggezet). Voor deze vissoorten is de ontwikkeling naar een rivier met een natuurlijker karakter een goede zaak. Natuurvriendelijke oevers zijn daarbij niet persé de oplossing. “Kleine slootjes of overloopgebieden zijn voor de visstand eigenlijk belangrijker omdat ze daar kunnen paaien.” aldus Piek.

Duidelijkheid gewenst

Waar het waterschap wel een belangrijke rol kan spelen, is bij het hanteren van een duidelijk beleid. Nu is vaak onduidelijk wat wel en niet kan in bepaalde gebiedjes, als er al duidelijk is wie zeggenschap heeft over zo’n gebiedje. ”Dit stukje hier is van de gemeente, die strook daar van het waterschap, ietsje verder van Rijkswaterstaat” wijst Piek. “Als wij hier iets willen, is het moeilijk om te achterhalen bij wie we precies moeten zijn.”

Samenwerking bij onderhoud

Sportvisserij Nederland is daarom gestart met het in kaart brengen van dat soort gebiedjes, en vooral met een inventarisatie van wensen én de afspraken die Sportvisserij zou willen maken in de vorm van een gebruikersovereenkomst. “Onze leden willen graag gebruik maken van bepaalde stroken grond, maar dat hoeft niet gratis. We kunnen bijvoorbeeld een langdurig onderhoudscontract met grondeigenaren als het waterschap aangaan. Daarbij regelen wij als sportvissers zelf dat de grond en de vissteigers volgens de regels onderhouden worden.”

Dit project ‘Sportvisserij op de kaart’ vindt Water Natuurlijk-fractievoorzitter Marion Wichard een goed voorbeeld: zo’n soort werkwijze uitstekend past in de ambities van het waterschap om meer “in verbinding met de omgeving” te zijn.