Bestrijding muskusratten blijft dilemma

Hoe om te gaan met de bestrijding van muskusratten is al jaren een dilemma. Na jarenlang intensief onderzoek door een ecologisch adviesbureau is er een voorstel voor een landelijke lijn: breng het aantal muskusratten terug tot een minimum. Alles afwegende heeft Obe Brandsma namens Water Natuurlijk ingestemd met dit voorstel.

Op 28 februari werd aan het Algemeen Bestuur van waterschap Drents Overijsselse Delta voorgesteld om aan te sluiten bij die voorgestelde landelijke lijn om ni een periode van tien jaar het aantal muskusratten tot een minimum terug te brengen. Daarvoor moeten wel alle waterschappen meewerken. Het dilemma blijft dat enerzijds schade moet worden beperkt, anderzijds onnodig dierenleed voorkomen. Een moeilijke afweging, waarover de fractie vooraf uitgebreid heeft gediscussieerd, ook naar aanleiding van opmerkingen die de fractie vanuit de achterban kreeg over mogelijke andere methodieken. Reden voor de fractie ook om het voorstel niet als hamerstuk te behandelen zoals het DB voorstelde, maar inhoudelijk in het AB te bespreken.

Exoot

De muskusrat is eigenlijk geen rat, maar hoort tot de familie der woelmuizen. Het is een exoot en komt oorspronkelijk uit Canada. Een Tsjechische graaf heeft begin 20e eeuw een paar van deze waterkonijnen zoals ze ook wel worden genoemd, meegenomen naar Europa. De soort was zeer succesvol en heeft zich over een groot deel van Europa uitgebreid. Het graven van holen leidt tot veel schade aan kades, dijken en slootkanten, en daarmee gevaarlijke situaties voor de waterveiligheid.

Terugbrengen haalbaar

De afgelopen jaren is door de waterschappen een onderzoek uitgevoerd naar de muskusrattenbestrijding. Niets doen leidt tot een forse toename. Beschermende maatregelen om muskusratten weg te houden hebben slechts een beperkt effect en leiden tot hoge kosten. Landelijk zijn de vangsten vanaf circa 2005 gedaald van 250.000-300.000 naar circa 50.000 muskusratten in 2018. In België is de muskusrat door intensieve bestrijding bijna verdwenen. Een van de conclusies van het ecologisch adviesbureau is dat het terugbrengen van de stand richting nul haalbaar lijkt.

Dierenleed beperken

Dat terugbrengen van de populatie richting nul leidt uiteindelijk tot veel minder gevangen dieren. Doordat veel minder vangmiddelen hoeven te worden ingezet, zullen de bijvangsten naar verwachting ook sterk teruglopen. Op termijn leidt dit dus tot minder dierenleed. Op lange termijn zal dit ook tot lagere kosten leiden. Deze insteek vraag wel dat alle waterschappen hieraan meewerken. Daarnaast vraagt het extra inspanningen bij de grens met Duitsland.
Alle argumenten overwegende heeft Obe Brandsma namens Water Natuurlijk ingestemd met het voorstel. Hij heeft daarbij extra aandacht gevraagd om aan de vangmethoden te blijven werken om onnodig dierenleed zoveel mogelijk te voorkomen. Dat onderzoek werd toegezegd door de portefeuillehouder.